Als je René Carcan vraagt welke kunst hij beoefent, zal hij "graveur" antwoorden. Want hij is van oordeel dat hij vooral een graveur is. En toch is hij een eclectische kunstenaar, een polyvalente alleskunner, waarvan het werk met zijn vele facetten toch een eenheid en coherentie vertonen die je vanaf de eerste aanblik al doen zeggen: dit is een Carcan.
Sinds lang droomde hij van een huis voor etsers. Een thuis waar het goed leven en werken is met andere etsers, waar ze kunnen praten over kunst en technieken. Kortom ‘Het Gele Huis’ waar Van Gogh van droomde tot stand brengen.
We kennen vooral zijn kleurgravures, waarin kleine personages zich bewegen in imaginaire, sobere en diepzinnige landschappen, waar zonnen opgaan of vreemde bloemen bloeien die eruit zien als distels.
Zijn gravures van meer dan 20 jaar geleden roepen het mysterie, de stilte, de schaduw op. Sindsdien zijn de kleuren helemaal opengebarsten. Hij werd al vele malen geïnspireerd door de seizoenen, maar de zomer en de herfst zijn bijzonder geschikt voor zijn temperament als colorist.
